2020 - Smurphy

28-Dec-2020

Unfortunately we had to let Smurphy go, after a series of strokes over a longer periode

he eventually went Dec 18th, the same day Bobby died in 2014

ROOIE FRANS; "Allereerst wil ik jullie allen bedanken, voor de DUIZENDEN steunbetuigingen op mijn, én de berichten van de broeders en vele vrienden; Kappen nou, daarmee, aub, gvd! We zijn het nieuwe jaar ingegaan zonder, maar nog steeds MET, onze ouwe, trouwe, blauwe Broer! GENIET verder, van de verhalen en memories!

'n Dikke week, na de Laatste Eer voor De Smurf, toch een indruk en verhaal, over de Dienst: Door omstandigheden, waren broeder Henk en ik, wat te laat (nou hoor ik m'n "vrienden" al roepen: "Gij bent ALTIJD te loat, Rooie!" Valt kapot! ha), dus Henk en ik, jasten 'm door over de A2, tot aan Leende, en gingen daar, met de VLAG in aanslag, staan te wachten, op de stoet.. Na 'n stief kwartier, zagen we héél veel koplampen, rustig aan komen rijden; HOP, in d'n auto, en klaar voor onze start! Voorop, de matzwarte Badmobile van Bendix en Caat, met de Vlag, links uit de raam, en dáár schoten Henk en ik achter, met onze Vlag, rechts uit de raam.. Na ons, kwam de Hurse, met Smurf achterin; een práchtige 58-er Cadillac, zoals op het filmpje van 28 december, al te zien was! In STIJL, GVD! Hans, Joseph en wat andere bikers hielden de kruisingen en rotondes vrij.

We reden tussen Leende en Heeze, in een hele lange, flauwe bocht, en toen zag ik, hoevéél koplampen erachter zaten! DAMN, wat een Eerbetoon; ik schatte, bijna een kilometer, aan bikes en wagens! Bij het crematorium aangekomen, was het een "feest" (ondanks de zeer trieste aangelegenheid!), van herkenning van oude kameraden en vriendinnen; ALLES voor onze fijne Broeder! D'r werd, natúúrlijk, even fink herrie geschupt, voor de deur, mekaar sterkte gewenst, gecondoleerd, en zélfs met de corona-maatregelen, was het verdommes druk, maar alles respectvol! Er mochten toch nog 80 mensen in de zaal zijn, en er waren 100 inlogcodes verdeeld, om de Dienst via internet te volgen.

We hadden de Eer, om met 6 Rocking Rebels VIPS, onze Broeder, in zijn "Paint it Black-kist", naar binnen te begeleiden. OP de kist lag natuurlijk zijn Rebel-hes, MET shag en 'n aansteker, en sommige mensen legden nog vlug een laatste kadootje, op de kist: 'n joint, 'n fles bier..
Ondertussen werd "The Butcher" van Bang Bang Bazooka gespeeld! Toen Smurf op zijn plek stond, en iedereen zat, was er een kort welkomswoord, en draaiden we "Who Do You Love", van George Thorogood.. Ja WHO do we love? De SMURF, gvd!

Na George, kwam Tjeu naar voren, die het heel zwaar had met spreken, door alle emoties, maar wist er toch nog een paar mooie anekdotes en grappige verhalen uit te krijgen; Respect, Mateo!

EEN van de verhalen was, dat hij ooit bij de Smurf was blijven slapen, 's morgens wakker werd, en zich naar huis toe wou haasten, toen Smurf's moeder Ellie, poeslief vroeg; "Moet je je niet even wassen, jongen?" Neu, dacht Tjeu; deh doe ik thuis wel! En pakte de bus naar huis... In die bus, en op straat, keken de mensen naar hem, alsof hij 'n "mongool" was (JA, maar wél 'n fijne!), dus Tjeu voelde al wat nattigheid.. Hij keek thuis in de spiegel, en zag.....kijk; dáár hedde nou vrienden voor! ha Tjeu kreeg een terecht applaus, en toepasselijk werd "Blues and Trouble" opgezet, van Honey Pot..

Ondertussen werden er natuurlijk 100den foto's getoond, op de schermen, en werd het tempo van de muziek, wat opgevoerd; "Give me Some Pussy" van Batmobile! Toen was het de beurt aan Lieke, Smurf's nichtje, met een gitaarsolo.. DAMN, dat was mooi! Héél rustig tokkelend, in het begin, maar langzamerhand steeds sneller en harder, en eindigend in een solo waar VanHalen jaloers op zou zijn! BAM! Respect meiske! En zwaar applaus van iedereen! Toen weer wat "rustigs"; "Little Red Riding Hood" van de Meteors! Nou zag ik, Smurf, als Roodkapje, met z'n eeuwige rode bandana, en de "wolf" aan zijn zijde; 'n klein, zeer zorgzaam vrouwke, met meer ballen, als je ze kwaad maakte, als heel veel grote kerels! Maar dat is MIJN interpretatie van dat nummer.. Toen was ik aan de beurt; Allereerst een stevige PROOST op onze Bloedbroeder, want iedereen in de zaal, was voorzien van 'n fles Jupiler; CHEERS! Na mijn verhalen, met 'n lach en 'n traan, en 'n buiging naar Smurf EN Petrie, werd "Good Old Rebel" van Hoyt Axton opgezet.. DANK, Bendix, voor het "omgooien" van dit nummer, want ik had geen wóórd meer uit m'n strot gekregen, ná dit nummer.. Ik heb nog nooit zo'n zuivere Rebel-Yell uit m'n strot gegooid, als na dát moment; Yii-Haarr! Daarna een nummer van onze Engelse broeders van de Blue Cats; "Live fast, Die Young"! Ja, TE jong, k.tSmurf; de 60 niet gehaald, dju! Tijdens het verlaten van de zaal werd "Ghostriders in the Sky" gedraaid, maar wel de meest stévige versie die er is; die van Dick Dale; GAS EROP! Iedereen verliet netjes de zaal, met een respectvolle laatste groet bij de kist, en als laatste stapten z'n Rocking Rebel-broeders naar voren; Een diepe buiging, en een harde klop, op de kist (het leek wel een timmerwerkplaats, alsof iedereen wou checken of-ie wel écht "sliep".. Ja zo hoort 't!)

Rest mij, iedereen te bedanken, namens Petrie, Bendix, Caat en ALLE Rebels, voor hun respect; de Mannen van 81, die vertegenwoordigd waren, Ron Cox, die netjes buiten bleef wachten, tijdens de Dienst, maar wél, 5-6 treetjes Bavaria had geregeld, voor de catering, voor en na de "pechtigheid", en alle vrienden die, van HEINDE en VER, gekomen waren! Bendix en Rick, voor Taking Care of Biznizz, op een grandioze wijze, en natuurlijk Petrie, voor ál haar fantastische zorgen, de laatste járen, voor haar vent, en onze Broer!"